Verkeerd om op de baan – leiderschap wanneer het even misgaat

Opstijgen, rondvlucht, en... stil op de baan

De vlucht begon zoals gepland. Vanuit Lelystad naar Rotterdam, waar ik een gezin oppikte voor een rondvlucht langs de kust, over Amsterdam, en weer terug naar Rotterdam. Een prachtige dag, strakblauwe lucht, blije gezichten. De rondvlucht verliep vlekkeloos. Maar vlak na de landing op Rotterdam ging het mis. Terwijl ik rustig uitrolde, begon het vliegtuig naar links te trekken. Ik probeerde te corrigeren, terug naar de centerline, maar het hielp niets. Binnen enkele seconden stond ik dwars op de baan. Verkeerd om. Platte band links.

Zicht op Rotterdam vanaf 1200 voet

"I am afraid we have a blown tire on the runway"

Ik riep de toren op. Hun antwoord was kalm: "You can hold position on the runway, emergency services are on their way." Terwijl ik daar stond – letterlijk stil, midden op het hart van de operatie van een internationale luchthaven – merkte ik iets bijzonders. Geen paniek. Wel verantwoordelijkheid. En heel veel ogen op mij gericht.

EHRD brandweer op baan 24

Leiderschap als het fout gaat

Je bereidt je als piloot voor op veel scenario’s. Maar niet op alles. Een platte band ná de landing is zo’n situatie. Geen directe dreiging, geen crash, geen letsel. Maar wel impact: een gesloten vliegveld, vertraagde vakantievluchten, hulpdiensten op de been. Wat doe je dan?

Dit zijn de momenten waarop leiderschap niet gaat over stoere speeches, maar over kalmte, zorg, en handelen in onzekerheid. Over:

• Snel en helder communiceren, ook al voelt het ongemakkelijk om je probleem aan te kondigen in het openbaar. Zeker omdat je dat normaal niet doet, je hele script past opeens niet.

• Zorg dragen voor je mensen – in dit geval de passagiers die vertrouwen op jou.

• Ruimte geven aan vakmensen – de brandweer die weet wat er moet gebeuren.

• Je emoties herkennen, maar niet laten domineren – schuldgevoel over de impact is menselijk, maar niet helpend.

  
  

Vertrouwen en improvisatie binnen kaders

Er was geen checklist voor dit scenario. Toch voelde ik me niet machteloos. Waarom? Omdat ik het kader kende: veiligheid eerst, communicatie is essentieel, en samenwerken met ATC en emergency services is onderdeel van het vak. Het zijn deze fundamenten die ook voor leiders buiten de cockpit gelden. Als het onverwachte gebeurt, val je terug op vertrouwen in het team, duidelijke communicatie, en weten wat belangrijk is.

Van controle naar overgave – maar wel met richting

De meest opvallende les? Soms kun je het probleem niet oplossen. Je kunt het alleen managen. Ik kon dat wiel niet repareren. Ik kon niet voorkomen dat anderen hinder ondervonden. Maar ik kon wel aanwezig blijven, professioneel blijven, en bijdragen aan een soepele afhandeling. Koers houden door je te laten helpen – ook dat is leiderschap.

Voorbereiden om weg te slepen

Leiderschap begint niet bij controle, maar bij verantwoordelijkheid.

En heel soms sta je daarbij – letterlijk of figuurlijk – even verkeerd om op de baan. Juist dan kijkt iedereen naar jou. En dan gaat leiderschap ook over weten wanneer jij je moet laten leiden.

Welke situatie vroeg van jou dat je koers hield, juist door anderen toe te laten?